2р курсын оюутан Гантөмөр ДОХ тусчээ.

Хэд хоногийн өмнөөс Гантөмөрийн маань бие нь нилээн их хямраад байлаа. Өрөөний хэдэн нөхөд нь гайхаад л зарим нь учрыг мэдсэн бололтой нээх ойртохоон болилоо. Түүний биеийн эсэргүүцэл эрс муудаж бас бус жижиг сажиг инээдтэй өвчин шиг зүйлүүдийг эргүүлсээр... Хааяа хааяа сонин сонин хүн ойлгохооргүй зүйл ярьж байгааг нь бодхоор түүний дархлалын хамаг эд эсүүд устаж ДОХ туссан хүн шиг...

Хэд хоногийн дараагаас анхны хавьтагч илэрлээ. Хэн гээч Балжаа...

Аргагүй дээ хөөрхий минь... Яг хажууд нь суудаг юм чинь яаж ч хичээгээд чадсангүй хамаг вирусыг нь авчихаж. Хоёр мэдрэлийн эсээ алдсан хүн. Гайхаад л гайхаад л...

Нэг өдөр бүфэтэнд хэдэн хүүхэд сууж байтал Гантөмөр орж ирдэгийн байна.

Орж ирэнгүүтээ л хүүхэд бүрийг чи надаас ДОХ авсан гээд л орилж гарлаа. Тэгтэл ч манай ангийн Туяка бас нэг л биш болчихсон харагдав. Нус нулимс н гоожоод нэг л биш ээ. Гэхдээ хөөрхий минь би дараагийн хавьтагч нь аа гээд хүлээн зөвшөөрөөд ямарч гэм хийгээгүй хүн шиг ВИТАМИН уугаад л зүгээр болчихно алив ус хийгээд аль гэх нь тэр ээ...

Туякад туссан байхад Хубилайд тусахгүй байна гэж юу байхав. Хөөрхий дахиад л дараагийн хавьтагч...

Миний төсөөлсөн ДОХ газар авсаар...

Хубилай авсан бол би Хубилайгаас гээд ЗҮЧИ толгойгоо шааж аван ориллоо... Мэдэхгүй ээ цаашаа юу ч болсон...
Эцэс сүүлд нь яван явсаар над дээр ирлээ.

Тэнгэрт яг л цахилгаан цахих шиг болж хоёр нүднээс минь нулимс тусах тэр агшинд зүгээр л нэг ханиадны вирус тархаад ВИТАМИН ууж зүгээр болдог тухай яриа чихний хажуугаар сүннннн....

Би болоод бусад хүүхдүүд ямар их баярласан гээч...

Юунд гээч...

ДОХын сүлжээ биш ханиадны сүлжээ байсанд...

Хожим сонсохнээ жинхэнэ голомтыг бүх хүний дархлал сэргэх үеэр Бадмаа хэн нэгэн танихгүй хүнээс авсан сурагтай.